Diocletianus en Maximianus, zijn medekeizer, brachten de stabiliteit weer wat terug in het Romeinse rijk. Zij verdeelden het rijk in een aantal gebieden. Vier (tetrarchie = 'viervorstendom') heersers bestuurden deze gebieden. Maximianus en Diocletianus als keizer in resp. het westen en het oosten, en resp. Constantius Chlorus en Galerius als hun 'onderkeizer' of 'caesar'. In 305 deden Maximianus en Diocletianus afstand van de troon, waarna hun 'caesares' de keizerlijke titel 'augustus' aannamen. Al gauw bleek dat dit systeem niet werkte, toen Constantijn de Grote erin slaagde gaandeweg de alleenheerschappij te verwerven. In 324 versloeg hij zijn laatste rivaal, Licinius.